Dżahan jest kornakiem, w seraju opiekuje się białym słoniem o tajemniczym imieniu Czhota, wkrótce zostanie jednym z uczniów Sinana. I właściwie wszystko już wiadomo. Elif Shafak, najbardziej znana współczesna pisarka turecka, zabiera nas w niezwykłą literacką podróż do XVI-wiecznego Stambułu czasów świetności Imperium Osmańskiego, gdzie niepodzielnie rządzi Sulejman Wspaniały z nieodłączną u jego boku sułtanką Hurrem, a w pałacowych ogrodach można spotkać ich córkę Mihrimah. Będziemy też świadkami pierwszych oznak upadku Turcji za panowania kolejnych sułtanów Selima II i Murada III. Ale Stambuł oglądamy oczami Sinana i jego uczniów. Hoca Mimar Sinan był naczelnym architektem trzech kolejnych wymienionych już sułtanów, jednym z najwspanialszych artystów nie tylko swojej epoki, twórcą m.in. Meczetu Sulejmana i około 400 innych budowli, których nie sposób wymienić. Przez całe życie poszukiwał prostoty, piękna i harmonii, przez co niektórzy nazywali go osmańskim Michałem Aniołem.  Zresztą Michał Anioł też się pojawia w tej przepięknej powieści podczas budowy Bazyliki św. Piotra w Rzymie. Baśń, przypowieść, powieść – każde z tych określeń pasuje do „Ucznia architekta”, bo każdy tu znajdzie coś dla siebie i każda interpretacja będzie tą właściwą. Jednych zaciekawią kulisy świata wschodniej polityki, drugich pochłonie codzienne życie kosmopolitycznego miasta z jego wielokulturowością i wielonarodowością, innych urzeknie ponadczasowa historia o miłości, przyjaźni, samotności, strachu, cierpieniu, niesprawiedliwości, nienawiści i zdradzie a wszystkich pogodzi Elif Shafak, która jak nikt potrafi zawładnąć naszą wyobraźnią i niczym Szeherezada snuć swoją opowieść pełną ciepła, barw, kolorów, zapachów, smaków i tych wszystkich orientalnych szczegółów, które działają jak najintensywniejsze przyprawy. (KH)