Szanowni Czytelnicy, a może na wakacje wybierzecie się do Iranu? TAK, do Iranu. Najpierw jednak przeczytajcie książkę Artura Orzecha, pochodzącego z Jeleniej Góry, dziennikarza muzycznego i świetnego… iranistę.

Iran od momentu rewolucji islamskiej w 1979 r. jest uważany przez „świat zachodni” za jedno z największych zagrożeń globu. Informacje, które otrzymujemy z mediów, dotyczą głównie programu atomowego i problemów z tym związanych. Kiedy zastanowimy się jednak, co tak naprawdę wiemy o Iranie, okazuje się, że mielibyśmy duży kłopot w powiedzeniu, jak żyją zwykli irańczycy, jakie mają problemy, co sprawia im przyjemność. Moglibyśmy się nieźle zdziwić, bo Iran to kraj młodych, których średnia wieku oscyluje pomiędzy 35 a 40 rokiem życia, kraj ludzi bardzo mocno świadomych swojej perskiej historii (zresztą szyizm, jeden z odłamów islamu powstał właśnie w Iranie w opozycji do arabskiego sunnizmu) a także władzy, która coraz bardziej świadoma jest dojrzałości swoich młodych obywateli. Jasne, daleko Iranowi do demokratycznych form zachodnich, ale i tam odbywają się rewolucje w określonych granicach.

Tematów i wątków jest w książce dużo więcej. Artur Orzech pisze o kobietach, mężczyznach, miłości, poezji (w tłumaczeniu autora), historii, ustroju i wielu innych.

Wątkiem spajającym książkę jest wiza, którą autor miał problem uzyskać, a którą wcześniej, jako tłumacz państwowy otrzymywał bezproblemowo.

Polecam serdecznie. {JL}

Książka do wypożyczenia w Wypożyczalni Głównej oraz w Filiach nr 4 w Cieplicach oraz nr 3 na Zabobrzu.