Mehmed II to jeden z tych władców, którego panowanie nieodwracalnie zmieniło oblicze świata. Był głównym twórcą Imperium Osmańskiego. Jego największym marzeniem było zdobycie Konstantynopola. Przygotowania zaczął już w 1445 roku, aby ostatecznie w 1453 roku położyć kres Cesarstwu Bizantyjskiemu. I od tej pory już nie Konstantynopol tylko Istanbuł, który zostaje ogłoszony stolicą Osmanów, a Mehmed otrzymuje przydomek Zdobywca. Podbój miasta nie byłby możliwy, gdyby nie budowa fortecy Bogaz Kesen. Wiele lat później, w samotnej i pięknej rezydencji, usytuowanej tak, że z jej okien można spoglądać na twierdzę, współczesny nam pisarz próbuje uporać się z powieścią o tamtym czasie, krwawym, okrutnym i nad wyraz fascynującym. W rezultacie otrzymujemy niezwykle ciekawie skonstruowaną narrację – z jednej strony śledzimy proces twórczy i spoglądamy na Turcję w bardzo trudnych dla niej latach 80-tych, a jednocześnie uczestniczymy w podbojach Mehmeda, poznajemy arkana prowadzonej przez niego polityki, podpatrujemy dwór sułtana, jego najbliższe otoczenie i wewnętrzne intrygi. Nad wszystkim góruje on – władca absolutny, o niezaspokojonych ambicjach, bezwzględny, przenikliwy i nieprzeciętnie inteligentny strateg, który zakochał się w pewnym mieście, bo od urody Stambułu wszystko się zaczęło. Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (KH)