Kronika podróży Josepha Mendelssohna do Cieplic w 1812 roku. Tłumaczenie Tomasz Pryll

42-letni  finansista, właściciel banku Joseph Mendelssohn, wykorzystując w miarę spokojny politycznie rok 1812 wybrał się na urlop wypoczynkowy i kuracyjny do Kotliny Jeleniogórskiej. Towarzyszyła mu żona i służący Sabinsky. Podróż trwała 3 dni, 16 lipca wspomniana trójka dotarła do Warmbrunn, w górach, ku ich zaskoczeniu jeszcze leżał śnieg. Niech nie zmyli czytelnika, że autor kroniki jest finansistą, bo być może będzie się spodziewał suchych opisów i kalkulacji. Joseph Mendelssohn okazuje się wrażliwym na piękno górskiego krajobrazu i ciekawym świata człowiekiem, turystą świadomym korzyści płynących z przebywania wśród dzikiej natury. Dziwne może się dziś wydawać lub nie, że wśród jego marzeń znalazło się marzenie o Wodospadzie Szklarki. Jakie atrakcje turystyczne oferowała ówczesna Kotlina jeleniogórska, czym zaskakiwała Jelenia Góra i zachwycał Bukowiec, jakie nastroje wywoływał Chojnik,  jak wyglądali XIX wieczni mieszkańcy gór ? Górskie wędrówki Josepha pełne są ciekawych spostrzeżeń, obserwacji i przemyśleń. To niezwykle interesujący dokument z czasów, kiedy po czeskiej stronie roiło się od przemytników, turystom towarzyszyli tragarze a v Peterbaude młodzi ludzie grali na cymbałkach, skrzypcach i rogach. Kilkudniowe piesze wędrówki po okolicy z Kowar do Kamiennej Góry, ze Starego Zdroju do Kowar, bez pośpiechu, z niespodziankami, odwiedziny w teatrach, hutach szkła, pływanie łodziami w sztolniach, nocne tańce i odpoczynek,   aż przyszedł koniec sierpnia i urlop się skończył. „I tak oto przeminął kolejny przystanek mojego życia, który wspominać będę z wdzięcznością” – napisał na końcu Joseph Mendelssohn. Podobne wrażenie ma się po przeczytaniu  jego kroniki.

Publikacja dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. Dziękujemy Regionalnej Pracowni Krajoznawczej Karkonoszy przy Związku Gmin Karkonoskich w Bukowcu za przekazanie jej do naszych zbiorów. (JJ)