„Kim są dla nas poprzedni mieszkańcy tych miejsc i czy łączą nas z nimi jakiekolwiek więzi? Czy istotną funkcję pełni ów duch miejsca, o którym tak wiele się kiedyś mówiło 一 czy jest on zaledwie jednym z wątków tworzących osnowę naszej tożsamości?” (Olga Tokarczuk)

Książka traktuje o tym, jak my, Dolnośląślązacy odnajdujemy się w zastanym krajobrazie. Zdaje się, że ciągle jeszcze dość obcym. Jak odnosimy się do niego, jak oswajaliśmy go kiedyś i oswajamy dziś, czy interesuje nas historia miejsca, w którym przyszło nam mieszać, czy wciąż odczuwamy poniemieckość tego obszaru.