Dlaczego politycznej lewicy jak po grudzie idzie zdobywanie głosów w dzisiejszym świecie? Przecież wszystkie wskaźniki pokazują, że powinna szybować w sondażach – bogaci chowają się w złotych bunkrach, klasa średnia w kryzysie, następuje wyraźna faszyzacja części prawicy. Idealne warunki, wprost cieplarniane. A jednak to właśnie prawica radzi sobie lepiej, zręczniej dociera do wyborcy.

Jeśli chcecie wiedzieć gdzie tkwi problem, nie tylko lewicy, ale i nowoczesnego świata musicie przeczytać eseje ze zbioru „Doktrynie szoku. Jak współczesny kapitalizm wykorzystuje klęski żywiołowe i kryzysy społeczne?” Klein uważa, że neoliberalni politycy od kilkudziesięciu lat bawi się światem, eksperymentuje na skalę nie znaną nawet komunistom. Tworzy z całych państw laboratoria doświadczalne, dokonuje ludziom prania mózgu do zera, posługuje się doktryną szoku, kryzysu, strachu, bezrobocia, kataklizmów, itp.

Autorka opisuje, jak neoliberalna idea tworzy ludziom takie warunki, aby nie myśleli o zmianach, tylko jak przetrwać do dnia następnego. Pokazuje jak wyregulowywać rynek i oddać zarządzanie w prywatne ręce; państwo ma się nie  wtrącać się w życie człowieka. Brzmi ładnie, tylko w starciu z rzeczywistością, od Chile Pinocheta po Irak, któremu „przyniesiono na bagnetach” demokrację, wygląda to bardzo ponuro. Bogacą się, owszem, ale wielkie koncerny i jednostki. Rośnie przepaść pomiędzy bogatymi a biednymi.

Można krytycznie ocenić poglądy Naomi Klein, można się nie zgadzać, przeczytać trzeba, koniecznie. A później skonfrontować z pozycjami jej wielkiego antagonisty, twórcy i piewcy liberalizmu gospodarczego, Miltona Friedmana. 

Książka dostępna w Wypożyczalni Książnicy Karkonoskiej.

Poleca: PL