Anka Serafin nie uporała się jeszcze ze starymi lękami, towarzyszącymi jej od czasów tatrzańskiej przygody, gdy przypadkowe natknięcie się na zwłoki starego górala wywołało całą serię zdarzeń, wikłając ją coraz bardziej w prowadzone śledztwo, a już znalazła się w pobliżu kolejnego niebezpieczeństwa. W gliwickim parku zostaje znalezione ciało młodej dziewczyny. Okoliczności zbrodni przypominają te sprzed lat, kiedy górnicy woleli spóźnić się na szychtę, aby tylko odprowadzić swoje kobiety z pracy do domu. Żadna z nich nie odważyła się wyjść po zmroku, bo w okolicach grasował seryjny morderca. Wampir z Szombierek jeszcze odsiaduje swój wyrok, ale, jeżeli nie obejmie go ustawa o bestiach, to niedługo wyjdzie na wolność, co z kolei ściąga na Górny Śląsk Sebastiana Strzygonia, dziennikarza znanego nam również ze „Ślebody”, szukającego medialnego tematu do prowadzonego przez siebie bloga. Zamordowana dziewczyna była studentką Politechniki Śląskiej, w której wykłada teraz doktor Serafin. Nie wszyscy jej słuchacze ze spokojem znoszą pojawienie się policji na uczelni. Teraźniejszość miesza się z przeszłością, która wydaje się być coraz bardziej zagmatwana, a im więcej znaków zapytania, tym wyraźniej widać, że ktoś bardzo nie chce, aby do niej wracać. Świetnie prowadzona intryga, przejmujący strach bohaterów udzielający się również czytelnikowi i napięcie, które rośnie ze strony na stronę – słowem świetna powieść, wykorzystująca, podobnie jak poprzednia z cyklu, gwarę, tym razem śląską, a także charakterystyczne elementy regionalne.

Etnokryminał dostępny w zbiorach Książnicy Karkonoskiej.

A zapomłach wom pedzieć, że zarozki bydo blank nowe bery Kuźmińskich. (KH)