Niewielka Książka zapakowana w szary papier. Ściśle tajnie. Już na początku niespodzianka – podwójna wejściówka lub Towarzyszu nie tym razem. Dokąd? Do kopalni uranu. Powojennej kopalni! w Kowarach. Sudecki uran, obok złota i srebra i kamieni szlachetnych należy do skarbów Ducha Gór, jest też rozpalającym wyobraźnię pierwiastkiem promieniotwórczym. Wydobycie uranu wpisuje się w górniczą tradycje Kowar. Książka porządkuje historię miasta, które w Polsce kojarzone jest głównie z fabryką dywanów. Autor stara się rozjaśnić mroczą opinię, która ciąży na Kowarach i odczarować groźbę uranu. Wykorzystuje do tego ciekawe anegdoty i wspomnienia mieszkańców. Kowary to nie tylko górnictwo, to również osiedle Wojków, zamieszkiwane przez wojsko radzieckie, z którym dobrze było żyć w zgodzie, chociażby dla pozyskiwania słoików …. Kim byli czarni baronowie, jaki skład chemiczny ma woda w Jedlicy, ile ton sudeckiego uranu trafiło do ZSRR, co leczono radonem w inhalatorium, jak zwiedzać Kowary ? Bardzo subiektywny przewodnik o tym jak to mogło być kiedyś. Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (JJ)