Tematyka szklarstwa i hutnictwa już od średniowiecza związana jest z naszym regionem. Publikacja Józefa Torzewskiego stanowi dla badaczy historii szklarstwa encyklopedię techniczną wiedzy powszechnej w XVIII wieku. Podręcznik zawiera wszystkie informacje niezbędne do osiągnięcia sukcesu w sztuce robienia szkła. Począwszy od wybrania terenu, niezbędnych walorów otoczenia huty, zasobów naturalnych, poprzez dobór pracowników, ich uposażenia, ulokowania i wynagrodzenia, czy określenie grupy dostawców i odbiorców wyrobów,  aż po konkretne wskazówki praktyczne dotyczące budowy huty, pieców, organizacji pracy i techniki pracy szklarzy materiałów, narzędzi oraz gatunkach szkła. Autor nie pozostawia żadnego pola bez wyjaśnienia.

Podręcznik podzielony jest na 6 rozmów pomiędzy Wielmożnym Podstolim i Panem Wiadomskim, współcześnie byłby to dialog pomiędzy inwestorem i know-how. Oprócz cennej wartości poznawczej, książka niesie ze sobą również istotne walory językowe, interesujące dla badaczy historii języka polskiego oraz rozwoju terminologii szklarskiej. Historycy z pewnością docenią słownik terminów szklarskich oraz objaśnienia ówczesnych miar i wag. Ciekawe jest, czy postępując zgodnie ze wskazówkami Wiadomskiego udałoby się dziś uruchomić hutę szkła.

„Masz tu sposoby przedniego szkła robić zaprawy,

Z doświadczenia dla twoiey spisane zabawy.

Niegardz tak pożyteczney, spisaniem nauki,

Wszak jest cząstką Chimyi wyzwoloney sztuki.”

Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (JJ)